donderdag 31 oktober 2013


carrière maken
een huis kopen
kinderen krijgen
trouwen
gelukkig zijn
een nieuwe baan
sparen
nieuwe kleren kopen
een inloopkast maken
vrijwilligerswerk doen
goed leren koken
de beste vriendin ter wereld zijn
meer tijd voor familie maken
hobby’s oppakken
de muur verven
mijn linkedin profiel updaten
die vriendin bellen
reizen
nagels lakken
Het balkon schoonmaken
En ik kan maar één ding tegelijk.

maandag 26 augustus 2013

Yolanthe spant de spreekwoordelijke kroon, jonge ‘fashion editors’ kunnen het ding net zo goed tegen hun gezicht plakken en wannabe modemeisjes gooien er nog een extra filter overheen om het wat meer te laten lijken dan het is. Instagram. 

#selfie #loveit en #tbt. #Doe #Is #Normaal. Op mijn Instagram tijdlijn zijn deze hastags een dagelijkse realiteit. Het lijkt wel alsof het elke dag moet. Waar is de #klote #regen #zwaar #depressieve #saaie #avond gebleven?
Mooie kiekjes van leuke feestjes, lekkere lunches en zonsondergangen. Het lijkt wel alsof mijn instagramkennissen een soort superleven hebben met een dag van 36 uur. (Hoe kan je anders 9 uur werken, lekker lunchen, de zonsondergang bekijken en stappen met je vriendinnen op een maandagavond?) De volgende dag lijkt zich wel het precies hetzelfde proces nog eens te herhalen. Ik ga dan denken: wat doe ik nou fout? Waarom ben ik niet lekker aan het lunchen met mozzarella broodjes en op het strand onder een dekentje aan het kijken hoe de zon in de zee zakt? Ik zit gewoon met een dekentje op de bank en ga om 23.00 naar bed.
Na een post van Yolanthe op haar instagram dat ze een dansje doet met haar man op een boot, hoor ik dit zelfs uit de mond van Albert Verlinde komen onder het mom ‘nieuws’!
Ik heb het geprobeerd, zo’n Instagram account. Ik moest enorm nadenken wat ik nu weer moest plaatsen met een filtertje, terwijl de dansende mozzarellabroodjes maar voorbij bleven komen. Gelukkig ben ik wel achter de ‘kijk-wat-is-mijn-leven-ontzettend-leuk’ truc. Ze sparen hun leuke kiekjes op, schieten meer foto’s dan ze whatsapp berichtjes sturen en plukken ‘#feelgood’ quotes en teksten van het internet, om deze vervolgens op random tijdstippen op Instagram te slingeren. Soms onder het mom van de #tbt (throw back thursday). Conclusie: niets voor mij dat Instagram, ik heb namelijk ‘in het echt’, een best leuk leven.

woensdag 17 juli 2013


Het. Leven. Is. Kut. 
Zo kunnen wij - vrouwelijke - twintigers heel scherp concluderen na een uren durend telefoongesprek. Mijn werk is kut, ik heb ‘niets’ om aan te trekken, geen (lees: drukbezette) vrienden en een ontoereikend banksaldo. 
Het is maar goed dat ik, en vele vrouwelijke twintigers met mij, niet meer verantwoordelijkheden hebben dan een huur, een baan en uhmmm?..
Oh oh oh wat heb ik het zwaar. Vrijdagavond kon er niemand met me mee naar de kroeg, toen ik wilde shoppen zaterdag bleek ik blutterdeblut te zijn en mijn collega gaf geen overdreven enthousiast antwoord toen ik vroeg of ze nog wat leuks ging doen in het weekend. Terwijl dit reuze aardig was bedoeld natuurlijk. 
Laten we eens even 30 jaar terug gaan in de tijd. 1983 om precies te zijn. Onze mama’s waren net bekomen van de jaren 80 crisis. Waarin je 9 van de 10 keren niet de baan kon krijgen waarvoor je had geleerd en een godsvermogen betaalde voor een veel te kleine woonruimte. 
Zeurden onze mama’s? Half niet zo erg als wij dat kunnen doen. Terrasjes, naar de film, uit eten en die mooie jas kopen die je had zien hangen? Voor ons een standaard weekend, voor onze mama’s niet eens een optie, sparen was toen immers nog normaal en lenen niet, in plaats van andersom.
Weet je wat misschien nog wel erger is? Elke vriendin die ik bel om ‘even’ te vertellen dat mijn leven o-zo-kut is, begrijpt me helemaal en ervaart dit net zoals ik. (minstens één keer in de maand…)
Sorry dagboek, wij ‘twintigers-van-nu’ gebruiken graag het woord k*t. En om maar even in de 80-er sferen te blijven: ook dát nog.. 

zondag 16 juni 2013

Wijze raad, goed bedoeld advies en een dikke knuffel. Of je er nu om hebt gevraagd of niet, je krijgt ze van d’r.

Toen ik klein was, was de zin: “Ik ga het aan je moeder vertellen”, enger dan Ik-mik-Lorreland met Garbonkel en Harry Potter bij elkaar! Nu liggen de verhoudingen anders, en ik vind het leuk!
Met mijn mama kan ik lachen, uren kletsen, shoppen, theetjes drinken maar vooral: PRATEN! Als ik het even niet meer weet, ergens van baal, bloedchagrijnig ben of mezelf even heel erg zielig vind - en ieder normaal persoon knettergek zou worden van mijn gezeur - dan bel ik mijn mama. 
Mama luistert het vervolgens allemaal aan, ook al vraag ik (terwijl ik haar heb gebeld!) niet eens hoe het met haar is. Dat ze luistert vind ik al heel fijn, maar of ze het nou met me eens is of niet: ze begrijpt me altijd en heeft altijd een goede raad, tip of advies waar ik wat mee kan. En dat vind ik best knap…
Desondanks mijn soms botte reacties op goed bedoeld advies, een snauw en een urenlang gesprek over mezelf informeert ze een tijdje later altijd even hoe het met me gaat. (Meestal ben ik mijn ik-vind-mezelf-heel-zielig bui allang vergeten) Dan word ik altijd zo blij, Mama denkt namelijk aan mij en dan voel ik nog meer liefde voor haar dan ik al deed.
Het is niet zo vanzelfsprekend dat iedereen zo’n lieve Mama heeft… Ik vind het soms iets té vanzelfsprekend, maar dat weet ik maar al te goed! Mijn Mama is de beste, liefste, leukste en slimste Mama van de hele wereld. Ik ben een heel gelukkig kind. Punt.

dinsdag 28 mei 2013

De wereld van ‘DIY’ is niet alleen thuis heel leuk van toepassing, ook je kledingkast kan er een goede opkikker van krijgen! 
Door lekker te DIY-en maak je jouw eigen, unieke items! Als ik terugkijk heb ik al heel wat DIY-items gedragen. Denk aan de kortgeknipte spijkerbroek, de vol-vlekken-geverfde T-Shirts, de armbandjes van knoopjes, een tas maken van je oude spijkerbroek en die lelijke buttons waar we massaal onze schooltassen mee versierden. 
Dit seizoen ga ik voor studs op mijn saaie jeansblouse, de kortgeknipte Levi’s shorts en de Dip-Dye variant van de geverfde T-shirts. Zo heb ik Low-budget toch een nieuwe Look á la 2013! 



donderdag 18 april 2013




Maandag: 07.30 de wekker, 08.15 richting werk, 18.30 eten, 20.00 sporten, 21.30 voor de TV hangen, 22.30 naar bed.
Dinsdag: 07.30 de wekker, 08.15 richting werk, 18.30 eten, 20.00 voor de TV hangen, 22.30 naar bed.
Woensdag: 07.30 de wekker, 08.15 richting werk, 18.30 eten, 20.00 sporten, 21.30 voor de TV hangen, 22.30 naar bed.
Donderdag: 07.30 de wekker, 08.15 richting werk, 18.30 eten, 20.00 voor de TV hangen, 22.30 naar bed.
Vrijdag: 07.30 de wekker, 08.15 richting werk, 18.30 uit eten, 22.00 de kroeg in en uiteindelijk met een borrel teveel op gaan slapen
Zaterdag: Uit slapen, niet werken, huis schoonmaken, boodschappen doen, de was ophangen, stofzuigen, eten koken, borrelen, stappen, veel te laat gaan slapen.
Zondag: wandelen, naar de stad, familiebezoeken, borrelen, filmpje pakken, voldaan gaan slapen.
En ja, daar is de maandag alweer!
De week staat in het teken van werken, eten, nog even voor de TV hangen en naar bed. Een routine die voor velen bekend in de oren zal klinken voor de komende ongeveer 45 jaar die we nog moeten werken.
In het weekend moeten we ook zoveel doen dat we alles erin proberen te proppen. Vinden we dit leuk? Nee! Maar we vinden dat we dit moeten doen . Routine is helemaal niet erg, maar pas op voor die sleur voor je deur!
Geluk in het leven zit in de kleine dingen, die vriend die je op belt om op donderdag na je werk even te komen eten en te borrelen. Met een muziekje op de achtergrond en een borrel in de hand even die drukke week vol met saaie routine vergeten door lekker te lachen en te kletsen.  
Breek de week en zeg volmondig “JAAAAA!” op alle leuke dingen, en weg met die sleur! Hier wat tips:
De sportschool is saai. Ga in plaats van op een fitnesstoestel rennen zonder dat je een meter verder komt eens bij een dansschool sporten. Neem een les streetdance of Zumba met je vriendinnen. Lekker zweten, beter leren dansen en lol maken tegelijk!
Eet eens per week is bij vrienden, of zij bij jou. Doe dan lekker makkelijk en schuif op zondag een zelfgemaakte lasagne in de vriezer, dan ben je zo klaar en het is hartstikke gezellig!
Pak doordeweeks eens de film van 20.00 in plaats van thuis voor de buis te hangen. Je bent op tijd thuis en je hebt weer wat te vertellen de volgende dag (Niet aan te raden voor Die-Hard GTST fans).
Wees niet bang voor het onbekende. Ga naar een cafe waar een nieuwe singer-songwriter speelt, ga is naar een onbekende voorstelling voor 5 euro of stap ’s avonds eens spontaan op de fiets naar een vriendinnetje. De leukste momenten zijn meestal de spontane momenten!
"Never get so busy making a living that you forget to make a life"
HAVE FUN!

woensdag 6 maart 2013


Breien, punniken en borduren mogen dan een beetje op hun retour zijn, maar knutselen is anno 2013 nog hartstikke Hip and Happening! We noemen het nu alleen geen ‘knutselen’ meer, maar ‘DIY’ of ‘Home projects’. 
Ik kan mij bijna niets leukers voorstellen dan op zondagmiddag met een tafel vol fijne frutsels aan mijn nieuwe ‘DIY Home Project’ te werken:-)

Na een paar flessen omgetoverd te hebben tot waardige bloemenvaas, heb ik Masking Tape ontdekt (ook wel Washi Tape genoemd). Helemaal enthousiast heb ik 5 rolletjes besteld bij Zilte.nl en ga ik dit weekend proberen om mijn huis is even op te fleuren! Pinterest staat vol met leuke, creatieve Masking Tape ideeën. Deze wou ik met jullie delen:







zondag 10 februari 2013

Dinsdag zat ik op de fiets naar bioscoop ‘het Ketelhuis’, de ijskoude winterwind leek direct door al mijn kledingstukken te waaien. Samen met vriend A. (die overigens veel harder kan fietsen, waardoor ik een soort hijgende poedel leek) fietsten we het hele eind van Amsterdam Oost naar het Westerpark, maargoed, we hebben beloofd dat we zouden komen. Dus na er meteen uit werk er een snelle maaltijd en een flinke borrel te hebben ingegoten gingen we onderweg.
Na het parkeren van de fietsen zagen we ze meteen; ‘AMFI-mensen’. Vriend A. en ik zijn (inmiddels afgestudeerde) ‘MIM-mensen’. Het MIM (media-instituut) en het AMFI (fashion-instituut) zijn twee onderdelen van de Hogeschool van Amsterdam en zitten vlak naast elkaar op het Weesperplein. ‘MIM-mensen’ (meestal doorsnee gooische, blonde meiden en een aantal verdwaalde ‘ballen’) hebben het niet zo op ‘AMFI-mensen’, en andersom.
Ik weet niet of je de ‘AMFI-mensen’ kent, maar ze zijn ook niet te missen. Het zijn vaak mooie mensen in uitgesproken kanten gothic-outfits, juten zakken die als jurk dienen en vaak ontzettend kunstzinnig, creatief en buitengewoon ‘hipperdepip’ zijn.
Toen we het Ketelhuis binnenstapten voelden we de ogen prikken, en andersom. We keken onder het genot van een biertje de ruimte rond en lachten stiekem om de jongen die zijn outfit van top tot teen heeft bedolven met studs, de dame in de maxidress die iets te maxi was, waardoor de onderkant nat, vies en bruin was van de sneeuwdrap buiten en met name om een meisje met knalroze geverfde wenkbrauwen!
We waren op de première beland van Six short fashion films by AFMFI om vriend D. te supporten. We zochten een plekje in de bioscoopzaal met z’n drietjes op een rij en hadden stiekem ons biertje meegenomen. Toen er een meisje binnenkwam lopen met een nonnenkapje en A. zei: ”ik wist niet dat we naar Sister-Act goes to Amsterdam gingen”, piesten we bijna in onze broek van het lachen. Na een strenge blik van vriend D. gingen A. en ik ons toch maar gedragen. 
Zes korte modefilms later was het afgelopen. We vonden het stiekem best leuk en waren best wel onder de indruk van de intrigerende beelden, contradicties en verhaallijnen die over de grens van ‘normaal’ gingen.
 De Zes Fashion Films draaien van woensdag 23 tot en met vrijdag 25 januari in Het Ketelhuis. Het is weer eens wat anders, dus als je de kans krijgt: Ga erheen en laat je inspireren! Als je maar niet ineens je wenkbrauwen fuchsiaroze verft;)

maandag 4 februari 2013


Sneeuw… In de zomer hebben we er al zin in! We dromen van een witte kerst, rode wijntjes bij het haardvuur en een sprookjeswitte winter zodat we de gehele wintergarderobe inclusief sjaals, wantjes, uggs en wintermutsjes met pompoentjes weer uit de kast kunnen trekken. Na een maandje, als de winter net lekker op gang komt, beginnen we massaal te klagen. 
Bijna elke conversatie begint met “koud he?”, en een constant geklaag over lange files en koude tenen domineren de gesprekken van de dag. We hebben nu allemaal zin in de lente, en steken dit niet onder stoelen of banken. Jurkjes, terrasjes, sandaaltjes en lange zomeravonden, we hebben het bijna nergens anders meer over. Daar hebben we zin in! 

Maar als we hartje augustus zwetend in ons jurkje op een terrasje zitten en de thermometer de 30 graden aantikt, dan zeuren we massaal weer hoeveel zin we hebben in een witte kerst, rode wijntjes bij het haardvuur en onze wintergarderobe. 
Het is de charme van onze Nederlandse seizoenen. Voor je het weet verlang je weer naar de winter!
Geniet er dus nog maar even lekker van;)